Επιστήμονας στο CERN μας πληροφορεί πως «Η φυσική έχει εφευρεθεί και οικοδομηθεί από τους άνδρες, δεν μπαίνουμε εκεί έπειτα από πρόσκληση. Η φυσική δεν είναι σεξιστική απέναντι στις γυναίκες. Όμως η αλήθεια δεν έχει σημασία, διότι πρόκειται για μια πολιτική μάχη που προέρχεται από έξω. Δεν γνωρίζουμε ποιος θα κερδίσει».
Στη συνέχεια αναστέλλεται η όποια σχέση του με το CERN.
Ευτυχώς.
Είναι αρκετά συνηθισμένη άποψη, τόσο στους επιστημονικούς κύκλους όσο και στο γενικό πληθυσμό, το ότι μιας και η συζήτηση γύρω από τις ανισότητες με βάση το φύλο είναι πιο έντονη στις μέρες μας, προωθούνται υποψήφιες γυναίκες ακόμη κι αν δεν είναι “τόσο καλές” όσο οι άντρες συνυποψήφιοί τους. Ειδικά σε όσες επιστήμες έχουν να κάνουν με μαθηματικά, φυσική και ηλεκτρονικούς υπολογιστές, λόγω της χρόνιας προκατάληψης πως οι γυναίκες υστερούν, πως ο γυναικείος εγκέφαλος δεν είναι τόσο ικανός να επεξεργαστεί τα μαθηματικά, γιατί οι γυναίκες δεν είναι και τόσο “λογικές” άλλωστε, σε πολλούς φαλλοκράτες επιστήμονες φαντάζει λογικοφανές πως οι γυναίκες εντάσσονται στον κλάδο μόνο χαριστικά για λόγους ισότητας.
Η αλήθεια βέβαια απέχει πολύ από αυτή την περιγραφή. Οι γυναίκες, από τη στιγμή που εισάγονται στο εκπαιδευτικό σύστημα αντιμετωπίζονται με προκατάληψη ως προς τις δυνατότητές τους στα μαθηματικά και αποθαρρύνονται από το να ακολουθήσουν έναν τέτοιο δρόμο. Όσες προσπερνάνε αυτό τον σκόπελο, βρίσκονται αντιμέτωπες με καθηγητές στο πανεπιστημιακό επίπεδο που φέρουν απόψεις σαν αυτές του Αλεσάντρο Στρούμια ή συμφοιτητές που συστηματικά τις υποτιμούν ή και τους επιτίθενται. Και όλα αυτά συμβαίνουν παράλληλα με την πίεση που ασκείται στις γυναίκες κι εκτός της επιστήμης για να “συμπεριφέρονται κόσμια” ή να “εκπληρώσουν το αναπαραγωγικό τους πεπρωμένο”, άρα να απομακρυνθούν από την εργασία στην έρευνα η οποία προϋποθέτει μεγάλη εργασιακή επισφάλεια αλλά και ανάγκες κινητικότητας και μετανάστευσης και να βρουν μια “κανονική” δουλειά για να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά.
Και οι διακρίσεις δεν μένουν εκεί. Η μισθολογική διαφορά κυμαίνεται στο 21-22% στο Ηνωμένο Βασίλειο πχ, ενώ στη γενικότερη επισφάλεια που επικρατεί στον κόσμο των υποψηφίων διδακτόρων και μεταδιδακτορικών οι γυναίκες πλήττονται πολλαπλά, αφού στερούνται άδεια κυήσεως και λοχείας.
Αν μπορούσαμε να απαντήσουμε στον Αλεσάντρο Στρούμια, θα του λέγαμε πως μπορεί η φυσική να έχει μελετηθεί κυρίως από άντρες, αλλά αυτό δεν συμβαίνει γιατί είναι ασύμβατη με το γυναικείο εγκέφαλο αλλά επειδή οι γυναικείοι εγκέφαλοι κρατιούνται συστηματικά εκτός του κλάδου. Και επειδή η πληροφορία είναι πλέον ένα κλικ μακριά, θα τον παροτρύναμε να διαβάσει για την Υπατία, τη Μαρί Κιουρί, τη Ρόζαλιν Φράνκλιν, τις γυναίκες μαθηματικούς που δούλευαν στους υπολογιστές κατά το Β Παγκόσμιο πόλεμο, την Grace Hopper που έγραψε ένα πρόγραμμα που μετέτρεπε λέξεις από τα αγγλικά σε κώδικα και το ανάποδο. Ξέρετε- αυτό στο οποίο βασίζονται γλώσσες προγραμματισμού όπως η C++ και η Java.
Οι διακρίσεις στην επιστήμη δεν είναι φαινόμενο του 21ου αιώνα. Ως LABour παλεύουμε όμως, μεταξύ άλλων, ώστε να σταματήσουν να υφίστανται τόσο στην επιστήμη, όσο και σε κάθε πεδίο της ζωής.