Η κυβέρνηση της ΝΔ, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα, έκανε ξεκάθαρο ότι σκόπευε να κρατήσει πολεμική στάση απέναντι σε κάθε έκφανση του λαϊκού κινήματος εφαρμόζοντας ένα δόγμα νόμου και τάξης. Αυτή εκφράστηκε με την προσπάθεια απαγόρευσης της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης, με το νόμο περιορισμού των συγκεντρώσεων που ψηφίστηκε το καλοκαίρι καθώς με τον νόμο για τον περιορισμό της απεργιακής δράσης των σωματείων και τον κρατικό έλεγχο των διαδικασιών τους. Ταυτόχρονα η κρατική καταστολή οξύνθηκε σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Η κυβέρνηση, αξιοποιώντας τις συνθήκες της πανδημίας και έχοντας τον λαό σε καθεστώς lockdown, επισπεύδει τη νομοθέτηση και εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων που «εκκρεμούν» εδώ και πολλά έτη για λογαριασμό της Ε.Ε και του μεγάλου κεφαλαίου.
Την ίδια στιγμή οι φοιτητές ζητούν άνοιγμα των πανεπιστημίων με όλα τα μέτρα προστασίας αφού εδώ και έναν χρόνο οι διαλέξεις γίνονται αποκλειστικά με τηλεκπαίδευση, ενώ οι υποψήφιοι διδάκτορες και οι εργαζόμενοι ζητούν ενίσχυση των απαραίτητων μέτρων προστασίας στο ερευνητικό έργο το οποίο συνεχίζεται απρόσκοπτα. Ωστόσο η κυβέρνηση, αντί να ενισχύσει τη χρηματοδότηση για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες και να ικανοποιήσει τα αιτήματα φοιτητών και εργαζομένων, μείωσε φέτος σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα τον προϋπολογισμό για την Παιδεία.
Αντί λοιπόν να λύσει αυτά τα προβλήματα και αφού ψηφίστηκε και η κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, η οποία μεθοδεύτηκε συστηματικά και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, η κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε να δαπανήσει 30.000.000 ευρώ για να ιδρύσει την Πανεπιστημιακή Αστυνομία, να εγκαταστήσει κάμερες, να επιβάλει face control στους χώρους των ιδρυμάτων και να ενισχύσει τα πειθαρχικά μέτρα ενάντια στα αγωνιζόμενα τμήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας. Παράλληλα, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν συστηματικά να στρώσουν το χαλί για τις αντιδραστικές αλλαγές που έρχονται να επιβληθούν, δίνοντας στην κοινή γνώμη την εικόνα ότι τα πανεπιστήμια αποτελούν δήθεν κέντρα ανομίας, βίας και διακίνησης ναρκωτικών.
Ο πραγματικός λόγος που η κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο τα πανεπιστήμια είναι πρώτα και κύρια η επιδίωξη καθολικής απονέκρωσης των αγώνων των φοιτητών και των εργαζομένων, καθιστώντας το πανεπιστήμιο έρμαιο των εταιρειών και της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή την περίοδο έχει δρομολογηθεί ίδρυση μεγάλων τεχνοβλαστών με τη συμμετοχή των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, με σκοπό να καρπωθούν οι εταίροι το υψηλά καταρτισμένο και ακραία εκμεταλλευόμενο επιστημονικό δυναμικό τους, καθώς και τις εγκαταστάσεις υψηλών προδιαγραφών των δημοσίων ιδρυμάτων. Σε αυτό το περιβάλλον οι ανάγκες και τα δικαιώματα των φοιτητών και των εργαζόμενων στέκονται εμπόδιο στα κέρδη τους, και βάζουν την αστυνομία στα Πανεπιστήμια για να βγάλουν από τη μέση την οργανωμένη διεκδίκηση και να μην μπορεί να αντιδράσει κανείς. Ουσιαστικά η πανεπιστημιακή αστυνομία έρχεται για να θωρακίσει και να «περιφρουρήσει» την απρόσκοπτη επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων και την εμπορευματοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Παράλληλα θα συμβάλει με τον τρόπο της ούτως ώστε να προωθηθεί η αντιδραστική αναδιάρθρωση στον χώρο της εκπαίδευσης, στοχεύοντας στη δημιουργία αποφοίτων και νέων εργαζόμενων χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα, «έτοιμων» προς εκμετάλλευση από την εργοδοσία.
Η ανάπτυξη των επιστημών, της Έρευνας, των σπουδών και της διδασκαλίας, που διεκδικούν οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι και που αξίζει στην κοινωνία δε γίνεται με σώματα καταστολής εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αλλά με θέσεις διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού, ανθρώπινες συνθήκες διδασκαλίας και όρους σπουδών, εκσυγχρονισμό της υλικοτεχνικής υποδομής, ποιοτική φοιτητική μέριμνα, στελέχωση των Πανεπιστημίων με το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό για τη διδασκαλία, συντήρηση, λειτουργία, διοίκηση, φύλαξη, καθαριότητα του Πανεπιστημίου.
Διεκδικούμε:
- Επανακατοχύρωση του Πανεπιστημιακού Ασύλου.
- Καμία εισβολή των δυνάμεων καταστολής στους χώρους του πανεπιστημίου. Η καταστολή δε χωράει στα ιδρύματα μας.
- Η πανεπιστημιακή αστυνομία δεν έχει θέση στις σχολές μας! Δε θα επιτρέψουμε την εφαρμογή του νόμου!
- Τον πρώτο και τελευταίο λόγο για το άσυλο τον έχει το κίνημα και όχι οι κυβερνήσεις, οι πρυτάνεις, τα ΜΑΤ και οι εισαγγελείς
- Επαρκή φύλαξη των πανεπιστημιακών χώρων με μέριμνα του ίδιου του δημοσίου πανεπιστημίου και όχι από εξωγενείς παράγοντες (πχ. εταιρείες security, αστυνομία)
- Καμία εφαρμογή των διατάξεων για κάμερες, ελεγχόμενη είσοδο και πειθαρχικά.
- Καμία ποινικοποίηση του φοιτητικού συνδικαλισμού και του δικαιώματος των φοιτητών να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους
- Προέκταση του ασύλου στα σχολεία, στους χώρους εργασίας κλπ.
- Φοιτητικοί/εργατικοί σύλλογοι ανεξάρτητοι στα χέρια των φοιτητών/εργαζομένων. Οι μαζικοί φορείς των φοιτητών και των εργαζόμενων των πανεπιστημίων να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.
Για αυτό αγωνιζόμαστε για:
- Μαζικές γενικές συνελεύσεις φοιτητών και εργαζομένων, όπου αναπνέει και εκφράζεται ο ριζοσπαστισμός της νεολαίας.
- Φοιτητικούς συλλόγους και σωματεία, δημοκρατικά και ανεξάρτητα από τους κρατικούς φορείς.
- Καμία σκέψη για «ενιαία» ψηφοδέλτια φίμωσης των διαφορετικών φωνών και της δημιουργικής ιδεολογικο-πολιτικής αντιπαράθεσης
- Με ενεργή συμμετοχή των φοιτητών και των εργαζόμενων μέσω των δια ζώσης διαδικασιών τους και όχι παθητικές ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, που απονεκρώνουν τους συλλόγους και τις διαδικασίες τους .
- Κλαδικό σωματείο στην έρευνα που θα παλεύει για τα δικαιώματα των ερευνητών και ερευνητριών, μέσα κι έξω από τα Πανεπιστήμια, για την διεκδίκηση των εργασιακών δικαιωμάτων και την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Facebook page του σωματείου: https://www.facebook.com/researchers.union