Αναδημοσίευουμε ανακοίνωση του LABour Πάτρας
Καταγγέλλουμε την πρόσφατη προκήρυξη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet του ΕΚΠΑ για δύο άμισθες θέσεις Ερευνητών ή Βοηθών Ερευνητών σε θέματα Ελληνοτουρκικών σχέσεων και Ανατολικής Μεσογείου. Η προκήρυξη προβλέπει την κυρίως εξ αποστάσεως εργασία για 15 έως 20 ώρες την εβδομάδα για διάστημα τριών μηνών.
Το γεγονός ότι η προκήρυξη περιλαμβάνει κατάφωρα και απροσχημάτιστα στον τίτλο της την άμισθη εργασία είναι ενδεικτικό της στάσης που καλλιεργείται μεθοδευμένα από την κυβέρνηση των αρίστων απέναντι στην έρευνα (βλέπε τις δηλώσεις του οικονομικού συμβούλου του πρωθυπουργού Αλέξη Πατέλη περί τεμπέληδων διδακτόρων) και επιχειρεί να εδραιώσει την ήδη παγιωμένη τακτική της άνευ όρων εκμετάλλευσης των εργαζομένων στην έρευνα. Εγχώρια και μη ερευνητικά κέντρα και ιδρύματα αντίστοιχου εκτοπίσματος επιδιώκουν πάση θυσία τη συνεργασία με αντίστοιχα ιδρύματα διεθνούς κύρους, αντιμετωπίζοντας με απαξία το ερευνητικό προσωπικό τους. Όχι μόνο αδιαφορούν πλήρως αλλά σκόπιμα υπονομεύουν τα βασικά δικαιώματα και την ευημερία όσων εργάζονται σε αδιαφανείς συνθήκες στα μετόπισθεν της έρευνας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η παρούσα προκήρυξη δεν αποτελεί μεμονωμένη αστοχία αλλά εντάσσεται αφενός στη συστηματική πρακτική του εν λόγω ιδρύματος να προκηρύσσει βραχυπρόθεσμες άμισθες ερευνητικές θέσεις με δόλωμα βεβαιώσεις πρακτικής άσκησης και απόκτηση εν γένει εμπειρίας και αφετέρου στην συνολική αντιμετώπιση των ερευνητ(ρι)ών, οι οποίοι ενώ καλύπτουμε πάγιες θέσεις σε ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα απασχολούμαστε αιωνίως στην επισφάλεια εξαρτώμενοι από προγράμματα.
Η προκήρυξη ουσιαστικά προβλέπει απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία μερικής απασχόλησης 20 ωρών ανά εβδομάδα και προαναγγέλλει ως αυτονόητη συνθήκη την άμισθη εργασία στην έρευνα. Ακόμη, προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι υπονοώντας ότι η τηλεργασία είναι κατώτερη μορφή εργασίας. Ωστόσο, είναι πασιφανές ότι το καθεστώς τηλεργασίας αποτελεί επιθυμία του κεφαλαίου για το περαιτέρω ξεζούμισμα των εργαζομένων (νόμος Χατζηδάκη) και ειδικά σε καθεστώς πανδημίας έχει εγκαθιδρυθεί. Επιπλέον, παραβλέπεται ότι η τηλεργασία επιβαρύνει τον εργαζόμενο με επιπλέον κόστος που όφειλε να καλύψει ο εργοδότης (π.χ. σύνδεση ίντερνετ, κατοχή Υ/ H, θέρμανση κτλ.).
Ακόμη, δεν μπορούμε παρά να μη σχολιάσουμε το ίδιο το αντικείμενο που αφορά τις «πολυπόθητες» θέσεις και σχετίζεται με τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και την Ανατολική Μεσόγειο. Το βαρέλι δεν έχει πάτο και σα να μην έφτανε αυτό, στην ιστοσελίδα του Κέντρου αναφέρονται ως στόχοι «η προώθηση της έρευνας» και «η ενεργοποίηση, καταγραφή και αξιοποίηση του ακαδημαϊκού και δημόσιου διαλόγου σε θέματα ευρωπαϊκής διακυβέρνησης και ελληνικής ευρωπαϊκής και εξωτερικής πολιτικής». Επιπλέον, η φράση «η δημοσίευση είναι η ψυχή της δημοκρατίας» παρουσιάζεται ως γνωμικό για τον δήθεν «ανοιχτό» διάλογο για τα παραπάνω και μάλλον αντανακλά τις πεποιθήσεις του διοικητικού συμβουλίου—που, ειρήσθω εν παρόδω, περιλαμβάνει έναν πρώην υπουργό κι δύο πρώην υφυπουργούς. Εμείς ως ερευνητές και ερευνήτριες που παράγουμε τη νέα γνώση και έρευνα χωρίς τα στοιχειώδη εναντιωνόμαστε πλήρως στην έρευνα για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Είμαστε αντίθετοι στην έρευνα για τον πόλεμο, την αστυνομία ή το κυνήγι μεταναστών και κατατρεγμένων στα σύνορα και τις μητροπόλεις. Για εμάς η έρευνα πρέπει να διεξάγεται προς όφελος συνολικά της κοινωνίας και των λαών, που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν σε αντίθεση με τις αστικές τάξεις από τις δύο πλευρές των συνόρων.
Ως εργαζόμενες και εργαζόμενοι στην έρευνα δηλώνουμε απερίφραστα την αντίθεσή μας στην παρουσίαση της άμισθης έρευνας ως μέσον απόκτησης προσόντων. Καθώς δεν νοείται καμία πρόοδος όταν το πλαίσιο εργασιακών συνθηκών είναι ανύπαρκτο.
Καταγγέλλουμε την προκήρυξη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet – Όχι στο καθεστώς ομηρίας που προοιωνίζεται η άμισθη εργασία με αντάλλαγμα την εργασιακή εμπειρία!
Παλεύουμε για συλλογική σύμβαση εργασίας στον κλάδο που θα μας κατοχυρώνει όλα μας τα εργασιακά δικαιώματα – έρευνα με δημοσία κρατική χρηματοδότηση με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας!