Μεγάλες διαστάσεις λαμβάνει η κινητοποίηση εργαζομένων και νεολαίας για το έγκλημα στα Τέμπη, που υποχρεώνει πλέον και τις ηγεσίες των συνδικάτων να προχωρήσουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Μετά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Κυριακής στο Σύνταγμα και αντίστοιχες συγκεντρώσεις σε άλλες πόλεις, έχει προκηρυχθεί 24ωρη απεργία την Τετάρτη 8 Μάρτη από μια σειρά πρωτοβάθμια Σωματεία, ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και την ΑΔΕΔΥ.
Είμαστε συγκλονισμένοι/ες με την ασύλληπτη αυτή τραγωδία που είχε συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους δεκάδες άνθρωποι και να τραυματιστούν εκατοντάδες. Πρόκειται για το πιο πολύνεκρο δυστύχημα στη χώρα μας και ένα από τα χειρότερα στη σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης και ολόκληρου του πλανήτη, σε μια εποχή μάλιστα που η ανάπτυξη της τεχνολογίας θα έκανε τους πάντες να το θεωρούν αδιανόητο.
Τίποτα το απρόβλεπτο δεν υπήρχε σ’ αυτή την προαναγγελθείσα τραγωδία, το προμελετημένο έγκλημα της άθλιας κυβέρνησης της ΝΔ και της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ξεπούλησαν, απέλυσαν, διέλυσαν και το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να μετατρέψουν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την «πιο ζημιογόνα σιδηροδρομική εταιρεία της Ευρώπης» σε «κερδοφόρα», αδιαφορώντας προκλητικά για τις συνέπειες. Προτάσσοντας τους ισολογισμούς απέναντι στις ανθρώπινες ζωές, τα κέρδη απέναντι στην ασφάλεια, την εκχώρησαν στα χέρια του κεφαλαίου, που εκμεταλλεύτηκε ένα δημόσιο αγαθό – τις μεταφορές – χωρίς όρους και όρια. Η ευθύνη τους είναι αυταπόδεικτη.
Η εταιρεία πωλήθηκε το 2017 και έναντι πινακίου φακής -45 εκατ. ευρώ- στην ιταλική Ferrovie dello Stato Italiane Group. Την απόφαση έλαβε η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενώ η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ ήταν βασικός στόχος της ΕΕ και του ΔΝΤ και «μνημονιακή υποχρέωση» από το 2010. Τη στήριξαν δε χωρίς «αστερίσκους» και οι άλλες «υπεύθυνες δυνάμεις», η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, οι οποίες είχαν φροντίσει τα προηγούμενα χρόνια να «σπάσουν» την πάλαι ποτέ κραταιά εταιρεία σε μικρότερες (ΕΡΓΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΓΑΙΑΟΣΕ κ.ο.κ.), προκειμένου να μπορούν να ξεπουληθούν ευκολότερα. Η ΝΔ μάλιστα, αφότου έγινε κυβέρνηση, συνέχισε να επιδοτεί τους νέους ιδιοκτήτες με δεκάδες εκατομμύρια ετησίως, προκειμένου να παραμείνουν κερδοφόροι, αδιαφορώντας για τις συνεχείς καταγγελίες των εργαζομένων στους σιδηροδρόμους σχετικά με τη δραματική έλλειψη προσωπικού και μέτρων ασφαλείας.
Το κάλεσμα της ΑΔΕΔΥ, αν και το ΣΕΡΕΤΕ τυπικά δεν υπάγεται σε αυτήν, μας αφορά ιδιαίτερα στη δεδομένη στιγμή. Υποκριτικά δάκρυα χύνουν λοιπόν οι δυνάμεις που απαρτίζουν την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ και έγραψαν το κάλεσμα της 24ωρης απεργίας, ξεπλένοντας τις ευθύνες προηγούμενων κυβερνήσεων για το έγκλημα στα Τέμπη. Με δεδομένο πως πρόκειται για χρονιά βουλευτικών εκλογών και οι διάφορες δυνάμεις της αστικής νομιμότητας επιδιώκουν να ενσωματώσουν την οργή των εργαζομένων και της νεολαίας σε βουλευτικές έδρες, καμία εντύπωση δε θα μας κάνει αν αύριο στη συγκεκριμένη συγκέντρωση βρίσκονται και πολιτικοί αρχηγοί που έχουν παίξει ρόλο στην ιδιωτικοποίηση που κόστισε τις ζωές τόσων συνανθρώπων μας, εργαζομένων και επιβατών, όπως ο Αλέξης Τσίπρας (πρωθυπουργός μεταξύ 2015-2019) ή ο Γιάνης Βαρουφάκης (που ως υπ. Οικονομικών εισηγήθηκε την πώληση του ΟΣΕ στις 3/3/2015 και είχε δηλώσει πως μπορεί να πωληθεί ο ΟΣΕ ακόμη και για 1 ευρώ αρκεί να γίνουν επενδύσεις). Την ίδια στιγμή, η σιωπή της ΓΣΕΕ για την απεργία, εν όψει του συνεδρίου της, είναι εκκωφαντική.
Ως LABour σταθερά επιδιώκουμε οι σημαντικές κατευθύνσεις του σωματείου να αποφασίζονται μέσα από Γενικές Συνέλευσης, όπως συνέβη ως τώρα σε όλα τα απεργιακά (πανεργατικά η κλαδικά) του σωματείου. Στη μοναδική φορά που συνέβη, λόγω των έκτακτων εξελίξεων να χρειάζεται να αποφασίσει το ΔΣ, οι δυνάμεις που απαρτίζουν την Αντίθεση συμμάχησαν με τις δυνάμεις του ΔΙΚΤΥΟΥ-ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζοντας κάλεσμα στο πλάι της ΑΔΕΔΥ, κόντρα στα κεκτημένα του σωματείου από όλες τις προηγούμενες συνελεύσεις του. Για να δικαιολογήσουν τη στάση τους επικαλέστηκαν την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης η οποία εμπεριείχε κάλεσμα στην πλ. Κλαυθμώνος για την 8η Μάρτη, προφανώς πριν την κήρυξη της απεργίας και πριν το έγκλημα στα Τέμπη. Με εντελώς εργαλειακό τρόπο χρησιμοποιήθηκε ο -και- φεμινιστικός χαρακτήρας της απεργίας, υποκρύπτοντας ότι και οι φεμινιστικές συλλογικότητες υπό το βάρος των πολιτικών εξελίξεων τροποποιούν τα καλέσματά τους. Είναι προφανές ότι αυτές οι δυνάμεις θεωρούν ότι οι αποφάσεις του ανώτερου οργάνου του σωματείου μας δεν έχουν συνολική πολιτική ουσία και προσανατολισμό, παρά μόνο τα ραντεβού. Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι ότι τα εκλεγμένα μέλη στο ΔΣ του ΔΙΚΤΥΟΥ-ΣΥΡΙΖΑ απουσιάζουν συστηματικά από τις συνεδριάσεις του αλλά κατάφεραν αυτή τη φορά, με τη σύμφωνη γνώμη της Αντίθεσης, να καθορίσουν την πλειοψηφία διαδικτυακά.
Αυτό που πραγματικά είναι απόδειξη ότι όλο αυτό αποτελεί πολιτική επιδίωξη και μάχη συσχετισμών του ΔΣ, είναι η άρνηση για συμμετοχή σε συνέλευση αγώνα σωματείων και συλλογικοτήτων για να συζητηθεί η περαιτέρω κλιμάκωση των κινητοποιήσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη. Στην ίδια λογική μετάθεσης των αγώνων που ακολούθησαν και με την πρόταση που έκαναν στη ΓΣ για κήρυξη απεργίας μετά από 6 μήνες, έτσι και εδώ, πρότειναν η συνέλευση αγώνα αντί για τη μέρα της απεργίας να γίνει σε διαφορετική ημερομηνία. Από πλευράς μας θα θέσουμε τις δυνάμεις μας στην κατεύθυνση να γίνει η συνέλευση αγώνα αμέσως μετά την κινητοποίηση, και καλούμε κάθε μέλος του σωματείου να συμμετάσχει σε αυτή.
Από την πλευρά μας δεν αποδεχόμαστε την υποταγή στον αστικοποιημένο συνδικαλισμό και δεν αναγνωρίζουμε τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις Αντίθεσης και ΣΥΡΙΖΑ στο ΔΣ του σωματείου. Καλούμε τον κόσμο του σωματείου να στηρίξει το πανό του LABour στα Χαυτεία, 8/3 στις 12.00. Μπροστά στις μάχες που έρχονται και βλέποντας τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών η οργή μας για τους νεκρούς μας γίνεται πείσμα και θάρρος, δείχνοντας τον δρόμο για να νικήσουμε!
Δεν ήταν τραγικό λάθος, ούτε η κατάρα των Τεμπών.
Είναι η εγκληματική πολιτική του κέρδους που κοστίζει ζωές.
Για να μην ξαναδούμε πόσο κοστίζουν οι ζωές μας, αγώνας τώρα.
Ενάντια σε Κυβέρνηση, ΕΕ, Κεφάλαιο.