Στις Εκλογές του ΣΕΡΕΤΕ στις 16-17 Δεκεμβρίου, ψηφίζουμε LABour-Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα για μαχητικό Σωματείο και Συλλογική Σύμβαση Εργασίας!
Σάββατο 16 Δεκέμβρη από τις 9:00 έως τις 21:00 στο Κάτω Πολυτεχνείο, Κτήριο Τοσίτσα, αιθ. 12, Ισόγειο (είσοδος από Τοσίτσα)
Κυριακή 17 Δεκέμβρη από τις 8:00 έως τις 19:00 στο Κάτω Πολυτεχνείο, Κτήριο Τοσίτσα, αιθ. 12, Ισόγειο (είσοδος από Τοσίτσα)
Οι φετινές εκλογές του Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση γίνονται σε μία πραγματικά κρίσιμη περίοδο. Η σκληρή καθημερινότητα που βιώνουμε με την ακρίβεια, τις συνεχείς ανατιμήσεις σε είδη πρώτης ανάγκης, σε συνδυασμό με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό σκηνικό για τα λαϊκά νοικοκυριά. Την ίδια στιγμή, η εμπλοκή του ελληνικού κράτους στη δολοφονική επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα, όλο και μεγαλώνει.
Ταυτόχρονα, βρισκόμαστε σε μία περίοδο όπου η επιστημονική έρευνα αναδεικνύεται διεθνώς, και ιδιαίτερα σε χώρες και σχηματισμούς που ηγούνται της καπιταλιστικής ανάπτυξης, σε πυλώνα της οικονομίας και σε βασικό μοχλό της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στην προσπάθεια ξεπεράσματος της οικονομικής κρίσης. Τα τεχνολογικά επιτεύγματα και η πρόοδος που έχει σημειωθεί σε διάφορες επιστήμες προσελκύουν τεράστιες επενδύσεις από την πλευρά του Κεφαλαίου απασχολώντας ολοένα και περισσότερες/ους εργαζόμενες/ους, σε συνθήκες εντατικοποιημένης εργασίας.
Στον κλάδο της έρευνας όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, και όντας απόλυτα ενταγμένος στην καπιταλιστική παραγωγή, μπορεί να διακρίνει κανείς τα πολλαπλά επίπεδα εκμετάλλευσης. Η/Ο εργαζόμενη-ος ερευνήτρια-ής έχει ως εργοδότη την ΕΕ, το κράτος και τις επιχειρήσεις (εγχώριες και πολυεθνικές) που αποτελούν τους άμεσους χρηματοδότες και τελικούς αποδέκτες των αποτελεσμάτων της έρευνας. Η/Ο ίδια-ος αποτελεί ωστόσο τον τελευταίο τροχό στην πυραμίδα ιεραρχίας στο χώρο δουλειάς (διοίκηση Πανεπιστημίου ή κέντρου> επιστημονική-ός υπεύθυνη-ος στο εκάστοτε πρόγραμμα> άμεση-ος προϊστάμενος/ προϊσταμένη), η οποία είναι αυτή που καθορίζει τελικά τις εργασιακές συνθήκες και τους όρους απασχόλησης, ανάλογα με τα οικονομικά συμφέροντα και την πολιτική βούληση.
Οι εργασιακές συνθήκες για τις/τους νέες-ους ερευνητ(ρι)ές στην Ελλάδα έχουν χειροτερέψει δραματικά, με το μεγαλύτερο ποσοστό να βρίσκεται σε μία μόνιμη κινητικότητα και εξάρτηση από την προκήρυξη νέων προγραμμάτων, δουλεύοντας με εξοντωτικούς ρυθμούς σε ένα καθεστώς μεταξύ απλήρωτης και χωρίς δικαιώματα μαθητείας και κακοπληρωμένης προσωρινής απασχόλησης.
Πολλές πτυχές της εργασιακής αυτής εκμετάλλευσης που ο κλάδος μας ήδη βίωνε έγιναν θεσμικές από την πλευρά της κυβέρνησης με το νόμο Χατζηδάκη, ενώ η επίθεση συνεχίζεται με τον νόμο Γεωργιάδη. Μετά τη κατάργηση του οκταώρου, την επιβολή 10ωρο/50ωρο, έρχονται οι συμβάσεις “μηδενικών ορών”, τα 13ωρα, οι εργαζόμενοι “υπό δοκιμή” και η εξαήμερη εργασία. Κέντρο της επίθεσης το χτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις, η προώθηση της “ατομικής διαπραγμάτευσης”, η φθηνή εργασία για το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, η καταστολή του κινήματος στους χώρους εργασίας προβάλλεται ως μέτρο επιβολής πλήρους ελέγχου και φακελώματος των σωματείων, και της διάλυσης των συλλογικών διαδικασιών. Με τις λεόντειες προϋποθέσεις για την κήρυξη απεργιών μπορεί να βγάζει όλες τις απεργίες παράνομες, ενώ η ίδια η απεργία και η συνδικαλιστική δράση ποινικοποιείται, με την εισαγωγή βαριών προστίμων και ποινών φυλάκισης, σε όσους περιφρουρούν τις απεργίες.Στόχος τους είναι να χτυπήσουν τα αγωνιστικά ταξικά συνδικάτα και όχι τον εργοδοτικό συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ
Σε αυτή τη κατάσταση μας γεμίζει αισιοδοξία η δράση του Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αυτά τα δύο χρόνια μετά τη σύστασή του. Ένα σωματείο που απέκτησε μαχητικά χαρακτηριστικά, είχε κατακτήσεις στο σήμερα και κατάφερε να ενοποιήσει μεγάλα τμήματα του κλάδου.
Μήπως δούλεψες χωρίς μισθό για κάποιους μήνες τα τελευταία δύο χρόνια;
Ανήκεις στο 45.8% των εργαζομένων στην έρευνα!
45.8% των εργαζομένων στην έρευνα που συμμετείχαν στην ενδεικτική έρευνα του ΣΕΡΕΤΕ εργάστηκαν αμισθί για ένα διάστημα. Αν πάλι δεν μπορείς καν να ανταποκριθείς στα πάγια έξοδά σου από το μισθό στην έρευνα δεν είσαι το μόνο – το 70.2% των ερωτηθέντων σου κάνει παρέα γιατί η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
Σχεδόν 1 στους 3 (30.2%) δουλεύει τακτικά αδήλωτες-και άρα απλήρωτες-υπερωρίες και οι μισοί (49.1%) εργάζονται παράλληλα εκτός Έρευνας. Το 56.6% των “μπλοκακίων” πληροί κριτήρια εξαρτημένης εργασίας και μόνο το 20% των υποτρόφων ασφαλίζεται μέσω του κλάδου της Έρευνας αλλά το νέο ασφαλιστικό της κυβέρνησης υπόσχεται να πατάξει τη φοροδιαφυγή!
Ναι, αλλά τουλάχιστον δουλεύεις σε ευχάριστο περιβάλλον, σωστά; Ή και όχι. 68.2% των γυναικών και 34.4% των ανδρών δηλώνουν πως έχουν αντιμετωπίσει κακοποιητικές συμπεριφορές εντός εργαστηρίου/ερευνητικής ομάδας.
Η εξάρτηση των Ερευνητικών Κέντρων και των ΑΕΙ από ανταγωνιστικά προγράµµατα και η ανεπαρκής κρατική χρηµατοδότηση καθορίζουν σε µεγάλο βαθµό το πλαίσιο στο οποίο καλούµαστε να εργαστούµε. Αποτελούν βασικές πλευρές της πολιτικής που πρέπει να ανατρέψουµε για να έχουµε αξιοπρεπείς όρους εργασίας. Σε επίπεδο πανεπιστηµίων µετράµε µνηµονιακή µείωση της κρατικής επιχορήγησης της τάξης του 96% (2009 έως το 2020), ενώ στα Ερευνητικά Κέντρα (η πλειοψηφία των οποίων είναι ΝΠΙ∆ – δηλαδή η κρατική χρηµατοδότηση καλύπτει µόνο το 51% των πάγιων εξόδων και τα υπόλοιπα είναι από ιδιωτικά κεφάλαια) µετράµε µειώσεις της κρατικής επιχορήγησης της τάξης του 20-40% την τελευταία δεκαετία. Στο πλαίσιο αυτό, όλο και µεγαλύτερο ποσοστό των εξόδων καλύπτεται πλέον από τα αποθεµατικά των Ειδικών Λογαριασµών, µε αποτέλεσµα αφενός την επί της ουσίας αυτοχρηµατοδότηση τους και αφ’ ετέρου την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων τους στη βάση του κέρδους, σε βάρος µας.
Τι είναι και τι θέλει το LABour
Το LABour – Αγωνιστική Παρέµβαση στην Έρευνα αποτελεί µια εργατική, ανατρεπτική, αριστερή συλλογικότητα που δημιουργήθηκε το 2017 με σκοπό: να συµβάλλει στην µαζική, συλλογική δράση των εργαζοµένων στην έρευνα απέναντι στις βάρβαρες συνθήκες εργασίας και ζωής.
- Παλεύουµε για ενιαία παρέµβαση στον κλάδο, σε κάθε Ίδρυµα κι Ερευνητικό Κέντρο, ενάντια στις µορφές απλήρωτης, κακοπληρωµένης και ανασφάλιστης εργασίας που επικρατούν.
- Παράλληλα, αγωνιζόµαστε για πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώµατα για όλους/ες τους/ις εργαζόµενους/ες, διεκδικούµε την αναγνώριση της εργασιακής ιδιότητας του µη µόνιµου ερευνητικού προσωπικού και την υπογραφή Συλλογικής Σύµβασης Εργασίας (ΣΣΕ), ως πρώτο µέσο επίτευξης ανθρώπινων συνθηκών εργασίας και αξιοπρεπούς µισθού.
- Το είδος της έρευνας που παράγουµε και ο τρόπος διεξαγωγής της δεν θέλουµε να καθορίζονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου για κερδοφορία. Είµαστε ενάντια σε κάθε οικονοµική εξάρτηση των ιδρυµάτων από ανταγωνιστικά προγράµµατα – προγράµµατα αριστείας (ΕΣΠΑ, ελληνικά κλπ).
- Παλεύουμε για γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης σε παιδεία και έρευνα. Για να καλύπτονται οι σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες και για να μην εξαρτάται η ερευνητική δραστηριότητα από τις εκάστοτε χρηματοδοτήσεις της ΕΕ ή των επιχειρηματικών ομίλων.
- Το ασφυκτικό πλαίσιο της ΕΕ και των δεσμεύσεων της χώρας για πρωτογενή πλεονάσματα καθιστά αδύνατη οποιαδήποτε πραγματική ανακούφιση της κοινωνικής πλειονότητας. Γι’ αυτό το λόγο είµαστε απέναντι στην ΕΕ και στις πολιτικές της, παλεύουµε για κατάργηση των µνηµονιακών δεσµεύσεων και στεκόµαστε απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις που φορτώνουν στις πλάτες µας το βάρος της κρίσης.
Έρευνα για τις κοινωνικές ανάγκες
Για να σταµατήσουν να υπάρχουν µια για πάντα οι χιλιάδες αόρατοι εργαζόµενοι στον κλάδο µας οφείλει να αλλάξει ριζικά ο τρόπος που διεξάγεται η έρευνα. Για να συµβαδίζει η έρευνα µε τις ανάγκες της αγοράς, γεννά φουρνιές επισφαλώς εργαζοµένων και βάζει σε δεύτερη µοίρα τις δικές μας ανάγκες. Παλεύουµε για:
- ∆ηµόσια χρηµατοδότηση της έρευνας! Ενάντια στην υποχρηµατοδότηση των πανεπιστηµίων και των ερευνητικών κέντρων ως πάγιο αίτηµα των πολιτικών της Ε.Ε και του κεφαλαίου, τον δρόµο της ιδιωτικοποίησης της έρευνας. Ενάντια στις “µονάδες αριστείας”, τη δικαιολογία για τον οικονοµικό στραγγαλισµό του συνόλου.
- Έρευνα και εκπαίδευση µε βάση τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας! Γιατί µία στείρα κριτική στο υπάρχον ερευνητικό πλαίσιο και ένας οικονοµικός αγώνας για υψηλότερες αµοιβές στον κλάδο δεν είναι αρκετά για να ανατρέψουν την υπάρχουσα κατάσταση, όπου η κατεύθυνση και η εκµετάλλευση της έρευνας αποτελούν προνόµιο των λίγων. Παλεύουµε για έρευνα που θα έχει στόχο τη βελτίωση της ζωής των λαών, τη χειραφέτηση του ατόµου και το ξεπέρασµα της αυταπάτης, του ανορθολογισµού και του σκοταδισµού.
- Ενάντια στην κατάργηση δηµοκρατικών κατακτήσεων και τη θέσπιση αυταρχικών µορφών διοίκησης που προσοµοιάζουν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ανατροπή των αναχρονιστικών αλλαγών στην Παιδεία και κάθε µορφής ιδιωτική τριτοβάθµια εκπαίδευση.
- Ανεµπόδιστη πρόσβαση όλης της κοινωνίας στα αποτελέσµατα της έρευνας και στη βιβλιογραφία. Καµία χρήση των ερευνητικών αποτελεσµάτων για εµπορικούς σκοπούς (πατέντες κλπ) και κατάχρηση τους από τους κατασταλτικούς, κρατικούς και δικαστικούς µηχανισµούς.
- Πρόσληψη µόνιµου προσωπικού για την κάλυψη των ερευνητικών και διδακτικών αναγκών. Κανένας ερευνητής που δεν εντάσσεται στις κατηγορίες των υποψήφιων διδακτόρων ή φοιτητών (µεταπτυχιακών ή προπτυχιακών) χωρίς µονιµότητα. Κανένα µέλος του διοικητικού, τεχνικού και άλλου αναγκαίου προσωπικού (π.χ. υπηρεσίες καθαριότητας, συντήρηση εγκαταστάσεων) χωρίς µονιµότητα. Καμία Υ.∆, µεταπτυχιακή και προπτυχιακή φοιτήτρια να µην εκτελεί εργασία στη θέση του µόνιµου προσωπικού. // Κανένας/καμία εργαζόµενος/η στην έρευνα να µην ετερο-απασχολείται εντός των ερευνητικών δοµών. Καµία υποκατάσταση εργασιακής σχέσης µε υποτροφία. Όχι στα προγράμματα “απόκτησης εμπειρίας” µε όρους µαθητείας, η προϋπηρεσία αποκτάται στα πλαίσια της εργασίας, όχι πριν από αυτή!
- Αντικατάσταση όλων των ελαστικών µορφών εργασίας (∆ΠΥ, προγράµµατα κοινωφελούς εργασίας κλπ) µε συµβάσεις αορίστου χρόνου. Κατάργηση των συµβάσεων έργου και του ∆ΠΥ. Μέχρι την κατάργηση των συµβάσεων έργου και ∆ΠΥ, καταβολή του ΦΠΑ και κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από τα ιδρύµατα στους συναδέλφους που εργάζονται σε ερευνητικά µε ∆ΠΥ. Παλεύουµε για την υπογραφή Κλαδικών Συλλογικών Συµβάσεων Εργασίας
- Κατάργηση του Νόµου Χατζηδάκη και κάθε αντεργατικής νοµοθεσίας.
- Μόνιµη και σταθερή δουλειά, υγεία και παιδεία για όλο το λαό. Αυξήσεις στους µισθούς για να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες. ∆ραστική µείωση των ορίων συνταξιοδότησης και των ωρών εργασίας, όπως επιτρέπει η αλµατώδης άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας, για να εξαλειφθεί η ανεργία.
Αναστοχάζοντας τη δράση μας για να πάμε μπροστά
Η δράση του LABour υπήρξε καταλυτική για την πολιτική και συνδικαλιστική συγκρότηση του κλάδου και τελικά την ίδρυση του σωματείου. Ήταν αυτό που άνοιξε τη συζήτηση για την ανάγκη ενός πανελλαδικού κλαδικού σωματείου και αγωνίστηκε ενάντια στην πολυδιάσπαση. Η δημοκρατική διαδικασία συγκρότησης του σωματείου αντανακλάται και στη δράση του έως σήμερα. Στα δυόμιση χρόνια λειτουργίας του σωματείου, ήμασταν σταθερά προσανατολισμένες/οι στην μαχητική ανάπτυξη του, τόσο χωρικά όσο και πολιτικά. Προτείναμε και στηρίξαμε έμπρακτα τη δημιουργία νέων παραρτήματων και επιτροπών επιδιώκοντας την ενεργή συμμετοχή των ίδιων των μελών του σωματείου για την ζωντανή και οριζόντια λειτουργία του. Επιμείναμε για την τακτική διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων και το βάθεμα της πολιτικής συζήτησης τόσο σχετικά με τα στρατηγικά ζητήματα του κλάδου όσο και με τις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις που επηρεάζουν τις ζωές όλων μας. Θεωρούμε πως καθορίσαμε με την πολιτική μας στάση και αντίληψη τις σημαντικότερες στιγμές του σωματείου μας (κλαδικές απεργίες, αντιεργοδοτικές μάχες). Όχι ως αυτοσκοπό αλλά με τη βαθιά πεποίθηση πως οι εργατικές συλλογικότητες για να δίνουν πραγματικά νικηφόρες μάχες, οφείλουν να γίνονται επικίνδυνες απέναντι στην κάθε είδους εργοδοσία και πολιτική εξουσία. Τίποτα δε μας χαρίζεται. Με αυτό το πνεύμα, το ΣΕΡΕΤΕ κατάφερε να είναι το μοναδικό εργατικό σωματείο με επιτροπή ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις που έχει ήδη δώσει χώρο στα πιο ευάλωτα συνάδελφα να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους.
Γνωρίζοντας πως ένα σωματείο μόνο του δε θα ανατρέψει το σύνολο των εργασιακών προβλημάτων, θέσαμε εξ αρχής την ανάγκη κλαδικών και διακλαδικών συντονισμών. Ωστόσο, επιμείναμε στη συμμετοχή του σωματείου στην προσπάθεια δημιουργίας ενός πόλου ανεξάρτητων ταξικών σωματείων που να μπορεί να υπερβαίνει την σημερινή καθηλωτική κατάσταση του εργατικού κινήματος. Θεωρούμε πως η ύπαρξη του ίδιου του ΣΕΡΕΤΕ είναι από μόνη της παράγωγο μιας τέτοιας κίνησης, εφόσον κανένα πρωτοβάθμιο ή δευτεροβάθμιο όργανο του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος δεν αναγνώριζε την εργασιακή μας ταυτότητα.
Συνολικά, εκτιμούμε ότι η πολιτική ταυτότητα του σωματείου σφραγίστηκε από την αγωνιστική – αντικαπιταλιστική πολιτική λογική του LABour με την συνδρομή και των υπόλοιπων αγωνιστικών δυνάμεων του σωματείου με τις οποίες επιδιώξαμε και επιδιώκουμε κοινή δράση.
Εστιάζουμε σε κάποιες πλευρές της παρέμβασής μας που εκτιμούμε αυτοκριτικά πως θα μπορούσαμε να έχουμε συμβάλει διαφορετικά στη συζήτηση και δράση του σωματείου, ακριβώς επειδή πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε στην επόμενη μέρα του σωματείου να δώσουμε μαζί τις απαντήσεις που έχει ανάγκη ο κλάδος μας:
Παρατηρητήριο εργοδοτικής αυθαιρεσίας & χαρτογράφησης του κλάδου
Οι δαιδαλώδεις μορφές της εργασιακής επισφάλειας που επικρατεί στον Κλάδο καθώς και τα πολλαπλά περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας έθεσαν την ανάγκη συγκρότησης μια επιτροπής που θα μπορέσει να χαρτογραφήσει την ανθρωπογεωγραφία του κλάδου και τα ειδικά προβλήματα που ανακύπτουν. Επιμείναμε στην κοινή φύση της επιτροπής ώστε να εξοπλίσει τα μέλη του σωματείου που την απαρτίζουν να μπορούν να υποδεχθούν τις καταγγελίες και να σχεδιάζουν τις μάχες απέναντι στην εργοδοσία αλλά και να τροφοτηθούν για τα ειδικά χαρακτηριστικά του εργασιακού μωσαικού της έρευνας. Η επιτροπή πράγματι παρήγαγε μια ιδιαιτέρως άρτια και πλήρη έρευνα-χαρτογράφησης των πολύπλοκων συνθηκών έρευνας και διδασκαλίας. Ωστόσο αφιερώθηκε παραπάνω χρόνος για την κατάρτιση του σε σχέση με τη διακίνηση-συλλογή και συλλογική επεξεργασία των δεδομένων. Η υποδοχή-διαχείριση των καταγγελιών έγινε σχεδόν αποκλειστικά από το ΔΣ και δεν μεταφέρθηκε η σχετική εμπειρία. Θεωρούμε πως επιβεβαιώθηκε η ανάγκη να λειτουργεί με ευρύτερη πολιτική στοχοθεσία κάθε επιτροπή, αποκεντρώνοντας τη λειτουργία του σωματείου από το ΔΣ. Το επόμενο διάστημα εκτιμούμε πως πρέπει να επανενεργοποιηθεί με πρώτο στόχο την συγκρότηση ενός οδηγού δικαιωμάτων (τι προβλέπει η νομοθεσία) και διεκδικήσεων (τι παλεύουμε ως σωματείου) που θα διακινηθεί πλατιά στους συναδέλφους/ισσες του κλάδου και θα αποτελέσει πρώτο βήμα για το άνοιγμα της συζήτησης για τη ΣΣΕ.
Επιτροπή για τις έμφυλες διακρίσεις
Από την ίδρυση του σωματείου, δεχθήκαμε πληθώρα καταγγελιών για περιστατικά έμφυλης καταπίεσης που συχνά πάνε χέρι-χέρι με εργοδοτική αυθαιρεσία και εργασιακή εκμετάλλευση. Η σύσταση επιτροπής ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη αφενός για τη διαμόρφωση ενός ασφαλή χώρου για κάθε συναδέλφισσα/ο που θέλει να εκφραστεί, να μιλήσει ή και να καταγγείλει παραβιαστικές συμπεριφορές στο χώρο εργασίας της/του αφετέρου για την άμεση αντιμετώπιση των περιστατικών και την νομική στήριξη των επιζουσών. Η δράση της επιτροπής έχει ήδη καλεστεί να διαχειριστεί δύο πολύ σοβαρά περιστατικά παρενοχλήσεων -και εργασιακής εκμετάλλευσης- (Πανεπιστήμιο Πατρών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο) που βρίσκονται σε εξέλιξη.
ΙΚΥ
Από τον αντεπιστημονικό ορισμό της διδακτορικής διατριβής ως παραδοτέου μέχρι τους απαράδεκτους εκβιασμούς του ΙΚΥ απέναντι στους/ις υποτρόφους, η υπόθεση αυτή αποτέλεσε ένα τρανταχτό παράδειγμα της πολιτικής που έχουμε να ανατρέψουμε στον κλάδο. Αντιμετώπιση των ΥΔ ως φοιτητές/τριες με κανένα εργασιακό δικαίωμα, μη αναγνώριση των “τροφείων” ως δεδουλευμένων και γραφειοκρατικά προσχήματα προκειμένου να μην αναλάβει τις ευθύνες της η πολιτική αρχή τόσο του ΙΚΥ, όσο και του Υπουργείου Παιδείας. Ο αντίπαλος οχυρώνεται πίσω από νόμους και ανισοβαρείς και καταχρηστικές συμβάσεις που εκμεταλλεύονται την ανάγκη που ο ίδιος δημιουργεί μέσω της έλλειψης ουσιαστικής χρηματοδότησης στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, σε συνδυασμό με το συνεχώς αυξανόμενο κόστος διαβίωσης. Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι μόνο οι συλλογικές, μαχητικές διεκδικήσεις μπορούν να έχουν αποτέλεσμα και οι αγώνες του σωματείου πρέπει να προχωρούν μαζικά και αποφασιστικά μπροστά και όχι να αναδιπλώνονται με κάθε δήθεν απόπειρα εφησυχασμού από πλευράς αντιπάλου.
ΣΣΕ
Παρόλο που η κουβέντα για τη ΣΣΕ και η ανάδειξη της αναγκαιότητάς της επισφράγισε τις δράσεις του σωματείου, αλλά και τη συζήτηση εντός του, με συνεχείς επαναφορές στο ζήτημα από Γ.Σ. σε Γ.Σ., δεν καταφέραμε να αποκρυσταλλώσουμε υλικά αυτό το αίτημα. Το επόμενο κεφάλαιο της δράσης του σωματείου μας να είναι η υπογραφή ΣΣΕ! Οφείλουμε να θέσουμε το ζήτημα επί τάπητος άμεσα και να μετρήσουμε ουσιαστικά βήματα προς την πολιτική προετοιμασία της ΣΣΕ και των μέσων διεκδίκησής της. Από πλευράς μας έχουμε προχωρήσει σε επεξεργασία των βασικών αξόνων που θεωρούμε πως είναι αναγκαίοι για την υπογραφή μιας σύμβασης εργασίας η οποία θα βελτιώνει άμεσα τις ζωές των μελών του σωματείου και πρόκειται να το αναδείξουμε σε πρώτο θέμα για το επόμενο διάστημα. Βασικοί πυλώνες είναι η κατάργηση των υποτροφιών και των συμβάσεων έργου ή κάθε μορφή επισφαλούς εργασίας χωρίς ασφάλιση που υποκρύπτει σχέση εργασίας, γενναίες αυξήσεις με κατώτατο μισθό στον κλάδο τα 1500€, επέκταση του 26ωρου την εβδομάδα σε όλα τα μέλη του κλάδου. Αναλυτικότερα η λογική μας γύρω από τη σύμβαση εργασίας στον κλάδο της έρευνας παρουσιάζεται στην ειδική μπροσούρα που έχουμε εκδώσει.
Η επόμενη μέρα του σωματείου
Παλεύουµε για ένα σωµατείο ανοιχτό, µαζικό και µαχητικό! Που θα συζητάει τακτικά από τα κάτω µέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις του και θα είναι έτοιµο να παλέψει για κάθε µία και κάθε έναν από εµάς, πλάι στα µεγάλα και χρόνια προβλήµατα του κλάδου! Για ένα σωµατείο έτοιµο να µας υπερασπιστεί ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, τον εκφοβισµό, τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις κόντρα σε λογικές ανάθεσης! Για ένα σωµατείο που ως οργανικό κοµµάτι του εργατικού κινήµατος µαζί µε το σύνολο των εργαζοµένων θα παλεύει για την ανατροπή του αντιπάλου και των πολιτικών του που συρρικνώνουν προς τα κάτω τα δικαιώµατά µας σε Δουλειά – Υγεία – Ζωή και Ελευθερίες!
Για αυτό παλεύουµε για συντονισµό των σωµατείων και εργατικό κίνηµα ανεξάρτητο από τον γραφειοκρατικό και αστικοποιηµένο συνδικαλισµό των ΓΣΕΕ – Α∆Ε∆Υ που χορεύουν στο ρυθµό που υποδεικνύει ο αντίπαλος και υπονομεύουν τους επικίνδυνους εργατικούς αγώνες! Νικηφόρο µπορεί να είναι µόνο ένα εργατικό κίνηµα ανεξάρτητο από κυβερνητικούς και κρατικούς µηχανισµούς, που θα ενοποιείται στην βάση των αποφάσεων των συνελεύσεων των σωµατείων του και θα έχει πυξίδα την επιβολή των διεκδικήσεων του. Παλεύουµε για ταξική ενότητα και αλληλεγγύη στη βάση των κοινών µας συµφερόντων, για να πάψει η εκµετάλλευση στον κλάδο µας και σε κάθε κλάδο παραγωγής, για να ζήσουµε αλλιώς!
Εκλογική_Διακήρυξη_LABourΓια όλα τα παραπάνω σε καλούµε να στηρίξεις το αγωνιστικό ψηφοδέλτιο του LABour-Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα, αλλά πολύ περισσότερο να συµµετέχεις ενεργά στις µάχες που θα δώσουµε µέσα από το σωµατείο µας!
Παλεύουµε για ένα ζωντανό, µαζικό και αγωνιστικό σωµατείο – όπλο στα χέρια µας!