Χαιρετίζουμε τη συμμετοχή σχεδόν 300 εργαζόμενων στις συνελεύσεις για την ψήφιση καταστατικού και τη συγκρότηση του «Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζόμενων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση». Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, με διαφορετικούς ρόλους (ΥΔ, postdoc, τεχνικό προσωπικό, μεταπτυχιακοί/ες εργαζόμενοι σε project, έκτακτο διδακτικό προσωπικό κ.α.) και εργασιακές σχέσεις (συμβασιούχοι, υπότροφοι, αμισθί) συμμετείχαν ενεργά στις πανελλαδικές διαδικασίες και στην πλούσια συζήτηση σε σχέση με το καταστατικό του Σωματείου. Στην Αθήνα είχαμε συμμετοχές από σχεδόν όλα τα Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα (ΕΜΠ, ΕΚΠΑ, ΓΠΑ, ΟΠΑ, Πάντειο, ΠΑΠΕΙ, ΠΑΔΑ,Δημόκριτο, Φλέμινγκ, Παστέρ, ΕΛΚΕΘΕ, Αθηνά, ΕΚΚΕ, ΙΙΒΕΑΑ, ΕΙΕ). Αντίστοιχα είχαμε συμμετοχές από Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα σε Πάτρα και Θεσσαλονίκη ενώ το καταστατικό συζητήθηκε και στο Ηράκλειο υπό την αιγίδα του ΣΕΕΕΗ. Η μεγάλη συμμετοχή ανέδειξε τη μαζική ανάγκη για συλλογική συγκρότηση σε έναν χώρο με μεγάλο κατακερματισμό αλλά και πλήρως ελαστικοποιημένες σχέσεις εργασίας. Η συγκρότηση του σωματείου μας γεμίζει χαρά και ελπίδα για να παλέψουμε για πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλου/ες και κυρίως για την αναγνώριση της εργασίας όλου εκείνου του υποαμειβόμενου και μη αμειβόμενου προσωπικού του κλάδου.
Το σωματείο προέκυψε μετά από ενάμιση χρόνο συνελεύσεων και ανοιχτών συζητήσεων γύρω από τον χαρακτήρα της εργασίας μας και την ανάγκη για πανελλαδική συγκρότηση. Σε αυτή τη διαδικασία όλες οι διαφορετικές απόψεις συζητήθηκαν ανοιχτά και κανείς και καμία δεν αποκλείστηκε από τη δυνατότητα να καταθέσει την αντίληψή του. Στα πλαίσια αυτά, μία ομάδα συναδέλφων συγκρότησε την πρωτοβουλία «Διάλογος» με διαφορετική αντίληψη για τη μορφή του Σωματείου. Οι συνάδελφοι/σσες συμμετείχαν στην επιτροπή για το καταστατικό και όπως είχε προταθεί, θα έφερναν την πρότασή τους σε ξεχωριστό καταστατικό προς ψήφιση. Δυστυχώς ο… «Διάλογος» προτίμησε αντί της ανοιχτής συζήτησης και αντιπαράθεσης των δύο καταστατικών, να προχωρήσει κυρίως σε λασπολογία έναντι των διαφορετικών αντιλήψεων (κυρίως γύρω από το ζήτημα κατά πόσο οι ΥΔ – κατά την άποψή τους- είναι φοιτητές και όχι εργαζόμενοι).
Οι συνάδελφοι/σσες του «Διαλόγου» δεν συμμετείχαν στις διαδικασίες της 15 Μάη (όπου είχαν θεωρητικά συμφωνήσει να φέρουν το δικό τους καταστατικό) και δυστυχώς προχωρούν σε συγκρότηση ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΙΚΩΝ τοπικών σωματείων. Με μία φαστ τρακ διαδικασία ενός μήνα (ενώ κατηγορούσαν όλους τους υπόλοιπους για…έλλειψη δημοκρατίας), συγκρότησαν καταστατικό και καλούν κόσμο σε διάφορες πόλεις να υπογράψει. Τα τοπικά σωματεία που στήνονται είναι διασπαστικά προς την όλη προσπάθεια συλλογικής συγκρότησης των εργαζόμενων σε Έρευνα-Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Τα όποια σωματεία συγκροτηθούν, θα έχουν αλληλοεπικάλυψη στα μέλη (για όσους/ες έχουν σύμβαση) με το νεοσυσταθέν στις 15 Μάη. Οι συνάδελφοι/σσες του «Διαλόγου» θεωρούν ότι εργαζόμενοι είναι μόνο όσοι έχουν σύμβαση, πετώντας έξω όλο αυτό το μαζικό κομμάτι (κυρίως σε ΥΔ αλλά και σε Postdoc) το οποίο είναι σε αναζήτηση χρηματοδότησης και εργάζεται αμισθί, ενώ ορίζουν τα μέλη τους μόνο με βάση την ακαδημαϊκή ιδιότητα, αγνοώντας τους/τις εργαζόμενους/ες ως βοηθητικό προσωπικό όπως πχ οι τεχνικοί εργαστηρίων. Θεωρούμε ότι, τα σωματεία του «Διαλόγου» , παρά τις όποιες καλές προθέσεις, δυστυχώς θα ευνοήσουν την εργοδοσία. Άραγε αν κηρυχθεί απεργία και σε ένα εργαστήριο καλύπτεται μόνο ένα μέρος του (ΜΦ-ΥΔ-postdoc με σύμβαση), όλοι/ες οι υπόλοιποι/ες που εργάζονται μαύρα-αμισθί ή οι τεχνικοί εργαστηρίου δε θα αναγκαστούν από τους προϊστάμενους να εργαστούν απεργοσπαστικά για «να βγει η δουλειά»; Τέλος, στο κρίσιμο ζήτημα της πανελλαδικής διασποράς, η συγκρότηση τοπικών σωματείων δεν μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά. Οι μικρότερες πόλεις είναι δύσκολο να στήσουν σωματεία, ενώ λόγω της κινητικότητας στον κλάδο πολλοί συνάδελφοι/σσες μπορούν να βρεθούν ακάλυπτοι/ες. Ακριβώς για να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα, το πανελλαδικό κλαδικό σωματείο της 15 Μάη προβλέπει τη συγκρότηση τοπικών παραρτημάτων, γεγονός που καθιστά de facto διασπαστική και αποδυναμωτική την πρωτοβουλία του «Διαλόγου» για ίδρυση ξεχωριστών σωματείων κατά τόπους. Θέλουμε να υπογραμμίσουμε σε όλους τους τόνους ότι τα καλέσματα του «Διαλόγου» για συγκρότηση τοπικών σωματείων ουδεμία σχέση έχουν με τα τοπικά παραρτήματα του «Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζόμενων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».
Για εμάς είναι ανάγκη η συγκρότηση ενός κλαδικού σωματείου που θα καλύπτει το σύνολο των εργαζομένων στην έρευνα ανεξάρτητα με τη μορφή απασχόλησης. Αυτή η ανάγκη πηγάζει από την απουσία συνδικαλιστικής εκπροσώπησης στο κλάδο ή /και τον εξοστρακισμό εργαζομένων από την επίσημη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Παράλληλα επιδιώκουμε να αντιμετωπιστεί επιτέλους ένα κοινό μυστικό- πως υπάρχουν στον κλάδο στρατιές που προσχηματικά φέρονται ως εκπαιδευόμενες-οι ενώ εργάζονται για μεγάλα διαστήματα αμισθί παρέχοντας ερευνητικό έργο υψηλού επιπέδου. Κάτι τέτοιο συμβαίνει κατά κόρον με τους υποψήφιους διδάκτορες και σε μικρότερο βαθμό με τους μεταδιδακτορικούς ερευνητές. Εμείς θέτουμε ξεκάθαρα το δικό μας όριο-δεν επιδιώκουμε τη διαιώνιση της διαίρεσης του εργατικού δυναμικού του κλάδου όπως επιχειρείται από κράτος- διοικήσεις ΑΕΙ/ΕΚ -καθηγητ(ρι)ές κι ερευνητ(ρι)ες βαθμίδας αλλά την βαθύτερη ενότητα και την μέγιστη συσπείρωση δυνάμεων στο κλάδο.
Ως LABour, καλούμε όλους τους εργαζόμενους/ες να στηρίξουν το πανελλαδικό-κλαδικό σωματείο που ιδρύθηκε στις 15 Μάη. Η ανάγκη για ένα ενιαίο-μαζικό-μαχητικό και όχι διασπαστικό-ομοιοεπαγγελματικό και βραχύβιο σωματείο είναι μεγάλη.
Ας μην μεταφέρουμε τον κατακερματισμό που έχουμε στους χώρους εργασίας μας και στα σωματεία.