Να μην αφήσουμε να θαφτεί καμία ιστορία εργασιακού εκφοβισμού και παρενοχλητικής συμπεριφοράς στον κλάδο μας!

Δυστυχώς, ελλείψει ενός πραγματικά ταξικού, συλλογικού οργάνου εκπροσώπησής μας οι καταγγελίες που γίνονται είτε απλά μένουν σε μια σελίδα κοινωνικής δικτύωσης είτε θάβονται από τα εργοδοτικά σωματεία των ερευνητικών κέντρων, είτε δεν εκφράζονται ποτέ επειδή δεν υπάρχει κανένα μέσο να απευθυνθούν τα θύματα! Πολλές συναδέλφισσές μας νιώθουν πως δεν μπορούν να εμπιστευτούν ένα επιχειρησιακό σωματείο το οποίο εκπροσωπεί και το κακοποιητικό αφεντικό τους. Η ανάγκη για τη συγκρότηση ενός πανελλαδικού, ταξικού, κλαδικού σωματείου που θα μας επιτρέπει να παλέψουμε συλλογικά ξαναβγαίνει στο προσκήνιο.

Σε αυτή την κατεύθυνση, στηρίζουμε ενεργά την πρωτοβουλία για Πανελλαδικό Κλαδικό σωματείο στην έρευνα. Βασικός στόχος του σωματείου θα πρέπει να είναι η αναγνώριση του εργασιακού κλάδου των ερευνητ(ρι)ών σε όλες τις βαθμίδες της έρευνας-διδασκαλίας αλλά και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας απέναντι σε κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία!

Η απαράδεκτη διαχείριση της πανδημίας και των υγειονομικών μέτρων από πλευράς κυβέρνησης και ιδρυμάτων έχει οδηγήσει στην επιβολή ανορθολογικών κριτηρίων για το ποιος θα έχει φυσική παρουσία και ποιος θα δουλεύει εξ’ αποστάσεως. Την στιγμή που αρκετοί συνάδελφοί μας στερούνται πρόσβασης και παραλύουν κάποια εργαστήρια, σε κάποια άλλα εργαστήρια οι επιβλέποντας πιέζουν για την παρουσία όλων των ΥΔ (νόμιμα ή παράνομα) προκειμένου να συνεχίσουν απρόσκοπτα τις δραστηριότητές τους και χωρίς καμία μέριμνα για την προστασία όλων.

Πρωταρχικός ρόλος των Πανεπιστημίων είναι να διεξάγουν επιστημονική έρευνα με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες. Η σύμπραξη με ιδιωτικές εταιρείες και κερδοσκοπικούς οργανισμούς που έχουν ως πρωταρχικό κριτήριο την κερδοφορία, αποτελεί ποιοτικό άλμα στον ρόλο του Πανεπιστημίου που είναι βέβαιο ότι θα υποταχθεί στην κατεύθυνση να διεξάγει έρευνα εξυπηρετώντας τις ανάγκες της αγοράς.