Κάποιες στιγμές της ιστορίας, ένας εργαζόμενος λέει “Δεν είμαι μόνη ή μόνος μου στον κάθε τυχόντα χώρο εργασίας. Είμαστε μαζί. Είμαστε πολλοί. Έχουμε κοινές ανησυχίες και προβλήματα”. Αυτή η συνειδητοποίηση, […]
Μετά από ενάμιση χρόνο πανδημίας και αλλεπάλληλων lockdown, με διαλείμματα για να έρθουν οι τουρίστες, η επιστροφή της κοινωνίας στην «κανονικότητα» είναι γεγονός! Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εκμεταλλεύτηκε στο […]
και ποια πρέπει να είναι αυτή
Απίστευτος εμπαιγμός από το ΕΛΙΔΕΚ απέναντι στους/τις ΥΔ, υποτρόφους της 2ης προκήρυξης. Ενώ εδώ και πολλούς μήνες για τους περισσότερους και τις περισσότερες θα έπρεπε να έχει καταβληθεί στους ΕΛΚΕ […]
Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας δημιούργησε μια ασφυκτική κατάσταση για τους/τις εργαζομένους/ες. Μπροστά στις νέες συνθήκες πρωτόγνωρης υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, το στρατόπεδο των «από πάνω» -με πρόσχημα την πανδημία- […]
Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας δημιούργησε μια ασφυκτική κατάσταση για τους/τις εργαζομένους/ες. Μπροστά στις νέες συνθήκες πρωτόγνωρης υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, το στρατόπεδο των «από πάνω» -με πρόσχημα την πανδημία- […]
Για εμάς είναι ανάγκη η συγκρότηση ενός κλαδικού σωματείου που θα καλύπτει το σύνολο των εργαζομένων στην έρευνα ανεξάρτητα με τη μορφή απασχόλησης. Αυτή η ανάγκη πηγάζει από την απουσία συνδικαλιστικής εκπροσώπησης στο κλάδο ή /και τον εξοστρακισμό εργαζομένων από την επίσημη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Παράλληλα επιδιώκουμε να αντιμετωπιστεί επιτέλους ένα κοινό μυστικό- πως υπάρχουν στον κλάδο στρατιές που προσχηματικά φέρονται ως εκπαιδευόμενες-οι ενώ εργάζονται για μεγάλα διαστήματα αμισθί παρέχοντας ερευνητικό έργο υψηλού επιπέδου. Κάτι τέτοιο συμβαίνει κατά κόρον με τους υποψήφιους διδάκτορες και σε μικρότερο βαθμό με τους μεταδιδακτορικούς ερευνητές. Εμείς θέτουμε ξεκάθαρα το δικό μας όριο-δεν επιδιώκουμε τη διαιώνιση της διαίρεσης του εργατικού δυναμικού του κλάδου όπως επιχειρείται από κράτος- διοικήσεις ΑΕΙ/ΕΚ -καθηγητ(ρι)ές κι ερευνητ(ρι)ες βαθμίδας αλλά την βαθύτερη ενότητα και την μέγιστη συσπείρωση δυνάμεων στο κλάδο.
Ως LABour, καλούμε όλους τους εργαζόμενους/ες να στηρίξουν το πανελλαδικό-κλαδικό σωματείο που ιδρύθηκε στις 15 Μάη. Η ανάγκη για ένα ενιαίο-μαζικό-μαχητικό και όχι διασπαστικό-ομοιοεπαγγελματικό και βραχύβιο σωματείο είναι μεγάλη.
Ας μην μεταφέρουμε τον κατακερματισμό που έχουμε στους χώρους εργασίας μας και στα σωματεία.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων της, μετατρέπει για άλλη μία φορά τους συμβασιούχους εργαζόμενους του κλάδου της Έρευνας σε όμηρους της ανασφάλειάς τους. Τόσο η […]
Η κυβέρνηση της ΝΔ, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα, έκανε ξεκάθαρο ότι σκόπευε να κρατήσει πολεμική στάση απέναντι σε κάθε έκφανση του λαϊκού κινήματος εφαρμόζοντας ένα δόγμα νόμου […]
Θεωρούμε ότι ο αγώνας για συμμετοχή στους υπάρχοντες συλλόγους, του μη μόνιμου προσωπικού είναι σημαντικός, αλλά δεν αρκεί. Επίσης η συγκρότηση σε συλλόγους ανα ίδρυμα μπορεί να είναι απαραίτητη για επιμέρους ζητήματα, αλλά δεν μπορεί να κερδίσει στα πιο «μεγάλα» προβλήματα του κλάδου όπως η υποχρηματοδότηση, οι συμβάσεις και η ασφάλιση. Για εμάς, η συγκρότηση ενός πανελλαδικού και κλαδικού σωματείου είναι στρατηγικός στόχος. Πανελλαδικό που θα συγκροτείται σε τοπικές επιτροπές και κλαδικού ώστε να ξεπεράσουμε τους διαχωρισμούς με βάση την ακαδημαϊκή/διδακτική ιδιότητα και να συγκροτηθούμε στη βάση των κοινών μας συμφερόντων και αναγκών. Βασικός στόχος του σωματείου θα πρέπει να είναι η αναγνώριση του εργασιακού κλάδου των ερευνητ(ρι)ών σε όλες τις βαθμίδες της έρευνας-διδασκαλίας. Σημαντική επιδίωξη μας είναι η υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας με αξιοπρεπή ελάχιστο μισθό και ασφάλιση, που να καλύπτει τις ανάγκες όλων των εργαζόμενων ερευνητ(ρι)ών.
Καλούμε όλους/ες τους συναδέλφους/σες, να στηρίξουν την προσπάθεια συγκρότησης σωματείου, ανεξάρτητα την ακαδημαϊκη ιδιότητά τους, το αν εργάζονται με σύμβαση εργασίας ή έργου, υποτροφία ή αμισθί, αν έχουν ασφάλιση ή όχι.
Στα ατομικά προβλήματα να δώσουμε συλλογικές απαντήσεις!